dinsdag 29 september 2015

Een blog voor je lezers

Als vervolg op mijn blog over tips (lees: etiquette) voor Twitter (zie blog hieronder), wil ik het nu graag hebben over hoe je nou eigenlijk een goed blog schrijft. Want ook wat blogs betreft, vind ik op internet vooral tips over zakelijke blogs. Over het weergeven van tips in je blog met bulletpoints, over dat je je product of dienst minstens X keer per zoveel aantal woorden moet noemen, etcetera. Kortom; tips over hoe je het beste een zakelijk blog schrijft. Maar, newsflash: er zijn ook veel blogschrijvers én -lezers die helemaal geen zakelijk blog willen! Hierbij dus wat tips voor een lekker leesbaar, persoonlijk blog.

1. Maak het niet té persoonlijk

Deze kop klinkt misschien meteen tegenstrijdig, maar veel persoonlijke (niet zakelijke) blogs slaan helaas ietwat door. Ik heb het over de blogs in vrouwenbladen als Libelle en Vriendin. Want wat maakt een blog een goed blog? Als men iets met de inhoud kan. Als men erover na gaat denken. Als de tekst de lezer raakt. Of misschien zelfs als de lezer een ander standpunt in wilt nemen naar aanleiding van jouw blog. Maar niet als je als lezer een uitgebreide beschrijving leest van bijvoorbeeld een boodschapje doen..

'De wasverzachter zou in de aanbieding zijn. Maar nee hoor, bij de kassa moest ik het volle bedrag betalen! Ruzie ruzie ruzie. Gelukkig toch de korting uiteindelijk gekregen. Victory!'

Dat werk.

2. Maak het makkelijk leesbaar

Nu klinkt deze kop juist weer als een open deur, maar dit wordt helaas te vaak vergeten. Een blog moet behapbaar zijn. Kort en helder. Leuk en makkelijk. Maar veel schrijvers, met onze overvolle hoofden doorspekt met informatie en inspiratie, gaan onbewust tóch te diep. Ze beginnen bij één onderwerp, maar zien dan zelf een leuk bruggetje, dus hup, die brug wordt gebouwd, waarna ze via een olifantenpaadje weer een uitstapje maken naar een nieuwsfeitje en het blog vervolgens plotseling eindigen met een zware moraal..

'De wasverzachter zou in de aanbieding zijn. Mijn oma maakte vroeger altijd zo'n zachte kleding. Dat had ze geleerd van een eerste generatie asielzoeker toentertijd. Dat wordt wat trouwens, met al die vluchtelingen uit Syrië. Maar vergeet vooral niet dat een betere wereld begint bij jezelf.'

Wait, what?

3. Het geschreven woord is níet altijd waar

Zoals ik al vaker heb vermeld het is hartstikke goed als je vertrouwen hebt in je eigen visie en je eigen woorden. Maar pas op. Want een kenmerk van een blog is juist dat het een mening is. Meer niet. Geen wetenschappelijk artikel. Geen knoerharde waarheid. Geen vaststaand feit. Het is juist een beschrijving, waar je als lezer wel of niet iets mee kan doen. Schrijf dus ook op die manier. Ga jouw blogs niet verkopen als de waarheid en niets dan de waarheid..

'De wasverzachter zou in de aanbieding zijn. Maar nee, ik kocht hem niet. Want let op, ik deel dit feit graag met jullie: wasverzachter is gif! Echt waar! Stop nu dus met wasverzachter gebruiken! Heb je nog wat in huis staan? Gooi het weg! Nu! Wel doen hoor! Bedankt.'

Euhm.. ok?

Kortom, een gewoon, gezellig, makkelijk leesbaar én goed blog is nog niet zo makkelijk geschreven. Maar belangrijk zijn ze zeker.
Schrijf je alleen zakelijke blogs? Probeer dan eens een uitstapje te maken.
Schrijf je al persoonlijke blogs? Kijk dan even of je bovenstaande tips kunt gebruiken.

Veel succes!

www.tekstyl.nl



maandag 28 september 2015

Tips voor Twitter..

Elke dag op Twitter verschijnen er tweets met daarin tips, over Twitter. En die verschillen vaak nogal eens van elkaar. Daarnaast gaan de meeste tips over hoe je zo veel mogelijk volgers kunt krijgen, over hoe zo veel mogelijk mensen jouw berichten lezen, over hoe jouw links in je tweets zo goed mogelijk opvallen, etc. Kortom, de tips zijn gebaseerd op harde marketing.
Maar vaak wordt daarbij vergeten dat de lezers het ook nog eens léuk moeten vinden jouw tweets te lezen. Twitter is niet alleen marketing, maar ook pure etiquette! Daarom plaats ik bij deze ook een paar van míjn tips over Twitter, over hoe je zowél meer volgers/lezers kunt ontvangen als in hoe meer Twitteraars jouw aanwezigheid ook echt waarderen op Twitter. :)

1. Varieer
Niets is zo vervelend dan elke keer als je op Twitter kijkt exact dezelfde berichten van dezelfde personen te zien. Ja, we weten dat je presentatiecursussen geeft, maar ik hoef dat niet voortdurend te lezen!
De sleutel van deze varieer-tip is dat je, als zakelijk Twitteraar, ook persoonlijke berichten moet posten. Dus niet alleen tips over content, SEO-geneuzel en reclame over je eigen bedrijf, maar joh, wat voer je in het weekend uit, wat ga je vanavond eten, wat vind je van de nog zachte herfst!? Dit maakt 'jou' voor je lezers een echt mens. Geen mechanisch marketingmannetje.

2. Openbaar
Twitter is een ontzettend open medium. Iedereen deelt en verdeelt en openbaart van alles. Ga . Daar . In . Mee! Wat je vooral níet moet doen is je account een slotje geven. Ik volg per definitie geen mensen met een slotje op hun account. Óf je zit openbaar op Twitter óf je tweet niet. Deze openbaarheid geven is natuurlijk ook in de vorige tip terug te lezen; schroom niet de gewone dagelijkse pleziertjes, beslommeringen, geluksmomentjes en frustraties te delen. Dat maakt Twitter júist een warm, open medium. Controleer ook even je profieltekst; zet daar in elk geval íets neer. Een leeg profiel is niet open.

3. Correct
Net als in andere media, is het funest als de communicatie niet correct is. Nou zijn taal- en spelfouten al niet zo netjes, maar gezien Twitter een uiterst snel medium is, kunnen die nog wel eens door de vingers gezien worden. Maar wat echt not done is, zijn tweets met daarin alleen maar hashtags of verwijzingen naar andere accounts. Een soort verkapte reclame. Nu kan het soms ook lastig zijn je boodschap in die 140 tekens te proppen. Zorg dat je boodschap helder blijft, door toch enkele woorden te schrappen of een zin om te gooien. Wees creatief!

Kortom, maak het voor je lezer niet alleen nuttig en interessant, maar ook leuk. Succes!

Zie www.tekstyl.nl

donderdag 24 september 2015

Gezond trots? Of ronduit arrogant?

Natuurlijk ben je trots op je werk. Of dat nu je eigen bedrijfje is, of de onderneming waar je al vele jaren met veel plezier in loondienst werkt. Hartstikke goed. Deze trots wil je natuurlijk ook uitstralen. Op feestjes praat je voluit over die fijne plek waar je werkt, op netwerkbijeenkomsten ben je niet stil te krijgen over wat jouw bedrijf allemaal te bieden heeft en ook op je website deel je graag aan (potentiële) klanten mee waarom ze voor jouw bedrijf moeten kiezen. Maar juist op die website kan trots nog wel eens verward worden met arrogantie. Daarom hierbij enkele tips!

1. Geschreven is anders dan gesproken.
Wanneer je face-to-face met iemand woorden uitwisselt, dan hoor je niet alleen die woorden; je ziet ook iemands non-verbale communicatie. En volgens veel onderzoeken bevat die non-verbale communicatie minstens 80% van onze boodschap! Nu kun je in een gesprek dus heel goed duidelijk maken dat je gepast en terecht ergens trots op bent, maar op papier heeft dit vaak een wat specifiekere beschrijving nodig. Daarnaast zijn we in gesproken teksten vaak wat rustiger qua toon dan in geschreven teksten. Lees de stukken tekst waarin je met trots over je werk schrijft, dus eerst even hardop voor. Het liefst tegen iemand anders. Grappig hoe onnatuurlijk sommige zinnen dan luiden..

"Geen enkel bedrijf in de wereld produceert haar producten zó afgestemd op de klant als wij. Wij leveren enkel superkwaliteit en dat ook nog eens voor een hartstikke mooi prijsje!' 

Juist ja...

2. Het geschreven woord komt zeer duidelijk binnen.
Een voordeel van geschreven woorden is dat je ze makkelijk terug kunt lezen. Ze verdwijnen niet zomaar; elk woord staat vrijwel onuitwisbaar op een website. In elk geval op het moment dat jij een pagina bezoekt. Belangrijk om te beseffen daarbij is dat variatie van zeer groot belang is. Het gebruik van te veel dezelfde woorden, of dezelfde betekenis, of dezelfde inhoud kan ronduit arrogant overkomen. En daarmee is de kans groter dat je je (potentiële) klant irriteert dan dat je hem interesseert. Pas dus op met het gebruik van woorden die je trots uitspreken..

"Onze experts hebben enorm veel expertise in ons vakgebied, waardoor wij, met dank aan deze vakbekwame deskundigheid, op uiterst kundige wijze onze producten produceren."

Zozo...

3. Wees enkel trots op uitzonderlijke prestaties.
Zeker als beginnend bedrijf kan het lastig zijn om duidelijk op je website te tonen waarom de klant juist jóu zou moeten hebben. Want zoveel werk om te tonen heb je nog niet, er is nog maar een handjevol eerdere klanten, kortom; je hebt nog maar een klein portfolio om trots op te zijn! Stap dan niet in de val om trots te halen uit luttele, onbelangrijke of domweg verplichte dingen. Je volgende klant is alleen maar geïnteresseerd in dingen als jouw werk, jouw eerdere resultaten, jouw kosten en jouw netwerk. En niet in dingen die eigenlijk helemaal geen reden hebben om trots op te zijn..

"Met grote trots presenteren wij hier onze nieuwe website, waarop wij prominent kenbaar maken dat wij sinds kort gecertificeerd zijn als officieel, legaal bedrijf in de zorgverlening!"

Och jeetje...

Kortom; wees niet ál te trots in je woordgebruik op je website. Kijk rustig even na hoe jij het geregeld hebt op jouw website, en maak er zo nodig een iets minder super-de-luxe, uitmuntend, uiterst kwalitatief en stiekem ronduit arrogant verhaaltje van. ;)

www.tekstyl.nl


woensdag 23 september 2015

Missie en Visie zijn passé

Vroeger was het de normaalste zaak. Er was een hele pagina op de bedrijfswebsite (ok, ik bedoel niet heel erg vroeger nee) aan gewijd. Een heel hoofdstuk in een bedrijfs- of communicatieplan. Er bestonden zelfs hele boeken binnen één bedrijf, puur en alleen over, jawel, de 'Missie en Visie' van dat bedrijf. Maar nu kan dat echt niet meer.

Die sites, pagina's en boeken stonden vol met containerbegrippen en tegeltjeswijsheden:
'Op ons kantoor hebben wij eerlijkheid hoog in het vaandel staan.' 
'Ons uitgangspunt is kwaliteit leveren.' 
'Wij werken altijd transparant in de ogen van onze klanten.' 

Tja, zou ook raar zijn als bovenstaande dingen níet nagestreefd werden:
'Op ons kantoor hebben wij stiekeme dingen hoog in het vaandel staan.'
'Ons uitgangspunt is rotzooi maken.'
'Wij werken altijd geheimzinnig in de ogen van onze klanten.'

Kortom, die ouderwetse vorm van missie en visie voegde weinig nieuws of belangrijks toe. Daarnaast was het altijd veel te veel aan tekst. 

Tegenwoordig zie je een duidelijk verschuiving gaande. Bedrijven plaatsen hun missie en visie in slogans, ondertitels, motto's of gewoon in enkele duidelijke beloften. Daarnaast doet een passende styling ook al een hele hoop. En zo hoort het. Dat de klant geen heel boek of webpagina's hoeft door te spitten, maar in één blik ziet waar een bedrijf voor staat.

En nee, denk dan niet aan een slogan vullen met begrippen als 'duurzaamheid', 'klantgericht' en 'innovatief', want dan stap je alsnog in dezelfde fout die al te lang gemaakt is.

Ik zeg, tijd voor iets nieuws! Kijk vandaag nog even hoe jouw Missie en Visie vormgegeven is, en pas hem zo nodig aan. Succes!

dinsdag 22 september 2015

Mooie woorden maken het verschil

'Oh zo mooi, oh zo blij,
Wat ons zo gelukkig maakt, dat ben jij.'

'Jullie zijn een geweldig stel. Veel geluk samen!'

'Ik zal je nooit vergeten.'

Even een greep uit de meest voorkomende teksten bij de meest belangrijke momenten in je leven.
Een kant-en-klaar gedichtje voor bij een geboorte. Een lief bedoeld, maar afgezaagd stuk wens voor bij een bruiloft. En een weinigzeggende laatste groet op een begrafenis.

Dat doet zeer hè? En daar wil ik dus wat aan doen.

Bij de meest belangrijke momenten in je leven, horen wat mij betreft ook onvergetelijke woorden.
Teksten die je diepste emoties naar boven brengen en die echt vertellen 'Ja, deze woorden verbeelden zonder twijfel mijn relatie met deze jarige/pasgeborene/overledene'.

In mijn omgeving zie ik bovenstaande zinnetjes stuk voor stuk langskomen. En dit is geen verwijt hoor, want waarom ook niet?! Google eventjes op leuke schrijfsels, of bestel een kaartje online, en je vindt legio aan stukjes tekst. Maar ergens gaat het bij mij dan jeuken. Want wat zegt zo'n tekstje nou eigenlijk? Minstens 6 andere baby's hebben deze maand een geboortekaartje 'verstuurd' met exact diezelfde tekst erop! En tuurlijk wens je een pasgetrouwd stel veel geluk en heb je het volste vertrouwen in ze, maar is dat alles wat je kunt zeggen na een jarenlange vriendschap of in een sterke familieband? En de ergste: het grote gevoel van leegte op de meest treurige dag, wordt nog eens onderstreept door een 'dooddoener' als 'Ik zal je nooit vergeten.'


Dit kan anders mensen. En daar wil ik graag wat aan doen!
Wil je écht een goede boodschap achter laten, laat jouw gedachten dan op de juiste wijze onder woorden brengen. Want emoties kun je zelf wel heel sterk voelen, de ander ziet of hoort ze vaak niet automatisch...

Zie www.tekstyl.nl

maandag 21 september 2015

Veilig vernederend verkeer Nederland

Geen idee hoe jullie erover denken, maar ik vind het verkeer altijd druk. En een beetje eng. En dan heb ik het niet over het sociale verkeer, of het digitale verkeer, nee, gewoon 'het verkeer', als in auto's, stoplichten, fietsers, invoegstroken, scootertjes, voorrangswegen en meer van die chaos. 
Maar goed, ik maak wel vaak deel uit van het verkeer. Hetzij op mijn fietsje, als wandelaar, als bijrijder in een auto of als passagier in een bus (nee, ik heb geen rijbewijs nee). En nu valt mij op dat het verkeer hét medium is om op te (willen/kunnen) vallen, of juist niet..?

Zo kwam mij vorige week al fietsend een groepje brugklassers tegemoet gefietst. Groepje jochies. En jawel, zoals elk jaar: ze hadden 'de bel' ontdekt. 
Op de basisschool zíen kinderen hun fietsbel gewoonweg niet (of ze wandelen naar school), maar zodra ze dan naar de middelbare school gaan, is dat rare rondje op het stuur opeens uiterst interessant. 
Nou kun je met fietsbellen echt wel wat moois produceren aan geluid, maar helaas lukt dat deze jochies nooit. Het is juist een wanklankelijke strijd van wie het langst doorgaat, wie het hardst belt en volgens mij stiekem ook wie de meest boze gezichten om zich heen kan doen ontstaan. Nou, dan hebben ze een goeie aan mij! Grmbl. 
Maar kortom; ze willen opvallen.

Die strijd van opvallen in het verkeer is trouwens helemaal niet zo raar. Want juist omdat het zo druk is, is iedere deelnemer in het verkeer gedegradeerd tot een nummer. Een kenteken. Een zoveelste wachtende voor het stoplicht. Een puntje tussen velen. Niet leuk en al helemaal niet veilig! 
Dus natuurlijk wil je dan een beetje opvallen in die massa. Of dat nu is door je superdeluxe auto, je open dak, je hippie-busje, je fietsbel, van die tikkeltokkel-balletjes die je aan je spaken kan binden (die ik overigens erg schattig vind, maar ik vraag me dan wel steeds af: wat als je verdrietig bent of een rotdag hebt, dan moet je dus wel naar huis fietsen met dat blije getokkel op je fiets...), het kan van alles zijn. Zolang je maar niet meer 'één-van-de-velen-bent'.

Maar hier is een kanttekening nodig. En die merkte ik eind vorige week. Want men wil niet altíjd opvallen in het verkeer. Hoe leuk en veilig dat ook is.

Het is erg lang geleden dat ik zo'n ding aan heb gehad. Vroeger was het de hel. Je wilde er niet in gezien worden. Werd je alsnog gespot, door een bekende, in die afgrijselijke logge zak, dan was jouw sociale plaats in de groep direct verlaagd met 5 stappen. Jawel, ik heb het over het regenpak

Nou zou je denken; joh, we worden volwassen, wat maakt dat dan allemaal uit?! Ja, dat dacht ik dus ook. Het regende pijpenstelen (wat zijn pijpenstelen eigenlijk?) en ik moest helemaal van Nijmegen naar huis (Arnhem-noord). Dus zonder blikken of blozen trok ik m'n regenpak aan. Ja, die had ik slim uit voorzorg al meegenomen. :)

Nou, ik heb zelden zoveel ogen uit hun kassen zien vallen. 

'Is dat... ja, het is het toch echt ja.. Iemand in een regenpak!!' 
'Is het een man of een vrouw, ik kan het niet eens opmaken..' 
'Goh, ik wist niet eens dat die dingen nog bestonden!' 
'Waah, een ruimtereiziger!'


Nou hoorde ik die woorden natuurlijk niet letterlijk, maar blikken spreken boekdelen.. 

Maar waar ik met dit vernederende verhaal heen wil: men wil blijkbaar dus alleen opvallen in een (wat hen betreft) positief daglicht. Luidruchtig opvallend met je bel? Cool! Mooie opvallende auto? Prima! Lelijk opvallend in je regenpak? Hell no!

Dit gegeven geldt zowel in het gewone verkeer, het sociale verkeer als in het digitale verkeer. En daar wrikt het mij. Er lijkt tegenwoordig een trend gaande dat iedereen aan het in-zijn-ogen perfecte plaatje wil, of nee, moet, voldoen.

Nu was dat op Facebook al lange tijd het gebeuren, maar zelfs in het face-to-face-verkeer merk ik het de laatste tijd op. Alles moet gestreken, blij, gelakt, mooi, gepolijst, lachend, gelukkig, welvarend, geslaagd, rijk en uitermate gezellig. En dat hoeft wat mij betreft niet allemaal. Dat realiseerde ik me dus in mijn regenpak.
Ik zag er ab-so-luut niet uit volgens bovenstaand lijstje, maar werkelijk waar, ik had de grootste lol! Droog en veilig, terwijl de oh-zo-perfect-ogende mede-verkeersgebruikers boos en doorweekt waren.

Goed opvallen zit hem wat mij betreft dus niet in het perfecte plaatje, maar in een passend plaatje. En op dat moment was een regenpak gewoonweg de best passende keus! Het paste precies bij de situatie.
Daar hoeven we ons dan toch helemaal niet druk om te maken? Het verkeer is al druk genoeg. ;)

maandag 7 september 2015

Fun with Food - part 3

Let op: lang blog vanwege de vele kleine recensie'tjes!

Aaaah, Smaakvol. Eén van de evenementjes waar vriendjelief en ik altijd halsreikend naar uitkijken! Dit is inmiddels al de 5e keer dat we dit eetfestijn bezoeken (in onze 5-jarige relatie), dus ja, wij zijn fan.
Maar we blijven ons wel verbazen hoe sommige restaurants gewoonweg niet goed lijken te snappen hoe zij zich op zo'n evenement, waarbij zij zichzelf juist goed in de spotlights kunnen zetten, moeten presenteren..

Afgelopen donderdagavond is het feestje begonnen met een B2B-avond (met ticketverkoop), maar gezien wij niet zo'n trek hadden in een bobo-avondje, sloten wij de vrijdag (en de zaterdag..) aan.
Hierbij het verslag van dit jaar!


Overal - ja echt overal; zowel op de website, in de krant, in het Arnhem-Uit-magazine, in het boekje van Smaakvol, etc. - stond aangegeven dat Smaakvol 2015 op de vrijdag om 15.00 uur zou beginnen. Nu hadden wij deze ochtend ruim ontbeten (moederlief bleef een nachtje slapen en dan speel ik graag Bed&Breakfast), waardoor de lunch een beetje wegviel. Tegen 15.00 uur konden we dus wel weer wat voedsel gebruiken. We liepen richting het Gele Rijdersplein, waar Smaakvol al jaren gehouden wordt, om wat lekkers tot ons te kunnen nemen.

FOUT! Niet dus! Vrijwel elke ondernemer ging er blijkbaar vanuit dat het vandaag pas om 17.00 uur zou beginnen! Aaargh! Chaos! Maar laat ik chronologisch ons eetfeestje beschrijven. :)

Dag 1

Koetshuis Rhederoord +

Vriendjelief en liepen het terrein op, kochten wat munten en namen direct plaats bij Koetshuis Rhederoord. Hey, leuk, een nieuwe! Die heeft hier de afgelopen keren nog niet gestaan. Hier ging alles nog goed. We kozen voor een makkelijk begin: wit wijntje, groot witbiertje en biologische bitterballen (met biologische mosterd, vertelde de serveerster ons ongevraagd). Lekkere ballen, goed betaalbaar ook (8 ballen voor 2 muntjes de € 2,50) en een vriendelijke bediening - die ons helder en beleefd van alles vertelde over de eetgelegenheid in De Steeg. De stand zag er ook leuk uit, met heerlijke stoelen. Goed begin dus.

Het College /

We wilden vervolgens naar de stand van Het College. En toen ging het mis.. We namen er plaats, maar direct werd ons - hetzij vriendelijk - verteld dat we alleen van het dessert konden genieten, omdat zij 'helaas in de veronderstelling waren dat het feestje om 17.00 uur zou beginnen'.
'Helaas, dan zoeken we wat anders, komen we straks misschien nog terug!'

Bistro Velvet/Bij Visje en Vleesje /

Ok, door naar de volgende interessante dan maar. Caspar, onze stamkroeg? 'Nja, misschien straks, eerst maar eens iets nieuws en onbekends opzoeken.' Toen viel ons oog op de combi Bistro Velvet/Bij Visje en Vleesje. Bij laatstgenoemde hebben we nog nooit gegeten, dus we werden nieuwsgierig. Maar helaas, ook hier werd ons - hetzij beleefd en lichtelijk zelfbeschuldigend - gemeld dat we nog niet direct iets konden eten, 'omdat wij gerekend hadden op een starttijd van 17.00 uur'. Aaargh, wat nu!

De Buutplek ++

Door naar de volgende stand dan maar weer. En nu gingen we er op letten of ze er in ieder geval open en draaiende uitzagen. We liepen langs De Buutplek en werden, nog voordat we bepaald hadden of we dit open genoeg vonden ogen, zowaar naar binnen geroepen door de eigenaar. Of we een gans-bitterballetje wilden proeven. Ja hoor! Heerlijke ontvangst, gezellig gekletst met de (overigens duidelijk aan ADHD-lijdende..) eigenaar, veel info over de eetgelegenheid in Arnhem-Zuid gekregen en de ballen (èn de wildbouillon en linzen met geitenkaas die we vervolgens bestelden) waren heerlijk. Fijn! We werden enthousiast!

Warnsborn Hotel & Oranjerie --

Tijdens dit enthousiasme keken we uit op het roze opblaaskerkje (?) van Groot-Warnsborn. Daar wilden we vervolgens heen. Warnsborn wilde zich duidelijk verkopen als 'bij-ons-kun-je-trouwen'-toko. Het kerkje, daarin een bruidstaart, trouwfotoboeken, hartjesballonnen, etc., een auto bedekt onder de bloemen; het kon niet op. We namen plaats in het kerkje, maar niemand benaderde ons. Nadat we duidelijk hadden gemaakt geholpen te willen worden, werd ons 'Het begint pas om 17.00 uur, hoor!' zowat toegesnauwd ..
Euh, nee?!
Bah.

Hotel Papendal +

De andere kant dan maar weer op. Hotel Papendal. Jaaa, geen gedoe over dat ze nog niet open waren! Geen gezeik! En echt verrassend lekker eten (Papendal was toch een sporthal of zoiets?! Ik ging overigens voor een desembrood crostini met ham, vriendjelief voor een rio burger), vriendelijke mensen, wederom met nette uitleg over de eetgelegenheid; helemaal top! :)

Hans Eten en Drinken -+

Door naar Hans Eten en Drinken. Dat was een beetje half-half. Het eten was goed (flammkuchen en gestoofde kalfswangen), maar de bediening leek niet helemaal te begrijpen hoe Smaakvol in elkaar steekt. We wilden een 'algemeen' wit wijntje en biertje bestellen, aangeleverd door Hanos, de leverancier van de algemene wijntjes en biertjes, maar dat kon niet.
'Nee, wij hebben onze eigen biertjes en wijntjes'.
'Euh, nee, elke deelnemer biedt ook de algemene drankjes aan'.
'Nee, wij niet'.
'Jawel, die zijn te verkrijgen bij de centrale bar, of je haalt daar direct wat algemene flessen wijn voor in je koelkast..'.
'Ha, je verwacht toch niet dat ik algemene drankjes ga halen, door de regen, bij de centrale bar?!'
Na ja, eigenlijk wel dus..
Maar goed, ik had ook wel zin in de wijn die zij aanboden, dus ach. Maar correct is anders. Bah. Gelukkig maar dat het eten lekker was. Overigens werd het bestelde biertje in eerste instantie vergeten en werden we, toen we eenmaal verplaatst waren naar de buren, er dringend op gewezen dat we het bierglas terug moesten brengen als het biertje op was. Beetje jammer.

Greenville Eat-In +

Zonder de regen in te hoeven schoven we dus door naar de buurman: Greenville. Hier kan ik simpel in zijn: erg fijn! Lekker eten (burger onion gravy en pittige frietjes), bediening weer erg vriendelijk en informatief over de eet-(en bestel!)gelegenheid en de stand zag er leuk uit! :)

Caspar +

Tot slot nog even wat biertjes en uit-het-vuistje-worstjes gedaan bij de stand van Caspar. Zoals gewend; heel gezellige bediening, lekkere speciaalbiertjes en de worstjes bevielen ook wel. Ok ok, helemaal onbevooroordeeld zijn we niet, want Caspar is onze stamkroeg..
Leuk detail overigens: (mede-/hoofd-?)organisator Wolter (eigenaar Caspar) is een van de weinigen organisatoren - bij welk evenement of festival dan ook - die zelf ontzettend veel fysiek werk verricht! We zagen hem voortdurend op en neer rennen, sjouwen en regelen. Chapeau!

Maar goed, we zaten nu toch wel heel erg vol, dus gingen vanuit de Caspar-stand maar weer op huis aan. Morgen weer een dagje, om nog wat hapjes te proberen.. ^_^

Dag 2

Oude Post +

Vriendjelief en ik waren toch wel nieuwsgierig geworden naar de restaurantjes die we vrijdagavond hadden moeten missen wegens de miscommunicatie over de starttijd. Maar onze eerste stop was de stand die ons (qua menukaart) vrijdag nog niet zo interesseerde: de Oude Post. De menukaart toont onder andere Diamanthaas en Coquille, maar dat zijn allemaal dingen die we wel kennen. Wat kan daar nou zo bijzonder aan zijn? Maar de Oude Post bleek vrijdagavond de Smaakvol-Award gewonnen te hebben! Toch maar eens een kijkje nemen dan.
Leuk ingericht met mooie bloemstukken en een charmante tafelversiering. Zelfs de serveersters hadden bijpassende bloemetjes in hun haren. Het eten was erg lekker (vitello tonato voor vriendjelief en de coquille voor mij); erg fijne en inderdaad creatievere smaakcombinaties dan we hadden verwacht. De borden waren daarnaast prachtig opgemaakt. De bediening was vriendelijk.
We misten eigenlijk alleen wat informatie over het restaurant. Een zeildoek aan de binnenzijde van de stand met daarop een afbeelding van het heuse restaurant o.i.d. was leuk geweest.

Het College +

Door naar Het College. Nu konden we er gelukkig wèl terecht voor een hapje. En mmmm, wat smaakte dat lekker (kort gebakken zalm voor mij en de dry aged entrecote voor vriendjelief)! Zelden zo'n lekker zalmpje gegeten. Ook de bediening was leuk; vriendelijk en kon ons goed van informatie over het restaurant voorzien. Leuke ingerichte stand ook.

Bistro Velvet / Bij Visje en Vleesje -+

Bij deze stand ondervonden we zo'n beetje hetzelfde als bij Hans Eten en Drinken: lekker eten, stand ziet er leuk uit, maar erg slechte bediening. We werden amper opgemerkt, toen we onze bestelling eindelijk hadden doorgegeven werd deze vergeten en vroeg de ober minuten laten 'wat we ook alweer wilden eten' en we moesten erg lang wachten op ons eten. Daarnaast merkten we bij nabijgelegen tafeltjes op dat ook bij Bistro Velvet / Bij Vleesje en Visje geen algemene biertjes en wijntjes besteld konden worden.. Helaas. Maaaar, eerlijk is eerlijk; het eten was lekker (entrecote voor vriendjelief en tonijn voor mij)! Wederom creatieve combinaties aan smaken en het was lekker pittig allemaal. Ook op onze vragen over de (samenvoeging van de) eetgelegenheden werd duidelijk en vriendelijk antwoord gegeven. Maakte het allemaal wel weer een beetje goed. ^_^

De Visbroertjes +

Zoals elk jaar sloten vriendjelief en ik Smaakvol af met wat lekkere oesters. Beide gingen we voor een Hollandse en een Ierse, inclusief de grappige pipetjes met sausjes. Leuke stand, charmante jongens, lekkere oesters: het was een erg fijne afsluiting voor deze Smaakvol.

De winnaar!

Wat betreft onze persoonlijke winnaar? De Buutplek. Het eten was écht origineel en superlekker. Het verhaal achter het eten vonden we erg leuk om te horen en de stand was mooi aangekleed, refererend aan het restaurant zelf. Maar wat De Buutplek voor ons ècht de winnaar maakte, was het enthousiasme van de persoon die ons aansprak, die overigens ook nog eens de eigenaar bleek te zijn. Geen protserigheid, geen pretentieus gedoe, gewoon lekker toegankelijk en dol op z'n vak. Hier gaan we zeker 'echt' eens uit eten!

En wat Smaakvol betreft, wij kunnen met zekerheid zeggen:
Tot volgend jaar! :D