Stemmen

Over twee dagen worden we allen uitgenodigd te gaan stemmen voor de provinciale verkiezingen. Iedereen pakt dat op zijn of haar eigen manier aan. De één denkt aan het algemeen belang en stemt voor het groter goed. De ander kiest bewust voor wat op dit moment van belang is in de provincie waar hij of zij woont. En dan zijn er nog de stemmers die enkel kijken naar hun eigen belang. 'Ík heb nu een mooie uitkering nodig, ík heb nu veel goedkope zorg nodig, ík wil dat de straffen vooral lager worden omdat ik me nog wel eens op het verkeerde pad wil begeven, ík ben verslaafd aan roken, dus ik wil dat die accijns omlaag gaat' en ga zo maar door..
Maar welke stem je zelf ook uitbrengt, er komt een uitslag uit die de meesten lijkt te bevallen. Tenminste: de meesten hebben voor die uitslag gekozen. En die uitslag vormt de politiek, een beleid, een richting, een toekomst. En daarmee de samenleving.

Wat mij opvalt tijdens de huidige campagnes is dat veel partijen zich inzetten voor 'minder grote verschillen tussen burgers'. Verschillen in bijvoorbeeld inkomsten, kansen, opleiding- en werkgelegenheden zouden minder groot gemaakt moeten worden en iedereen zou dus op een soortgelijk niveau in deze samenleving moeten kunnen staan. Blijkbaar is de wens van velen: iedereen gelijk.

Nu zijn er de laatste jaren behoorlijk wat films uitgekomen over samenlevingen in de toekomst. Ik heb het over films als The Hunger Games, Divergent, The Maze Runner.. In elk van deze films is de samenleving juist onzettend in departementen gedeeld. Je hebt de werkers, de helpers, de slimmerikken, de losers, de beschermers, etc. Kortom: hokjes. Dat is dus juist enorm in tegenstelling tot het idee dat nu vaak geopperd wordt in de debatten naar aanleiding van de provinciale verkiezingen! Niks gelijkheid, maar juist diversiteit!

Ik vraag mij dus af: wat willen we nu eigenlijk echt?
De Nederlandse politiek (of veel partijen in elk geval) wil ons duidelijk maken dat iedereen soort van hetzelfde moet gaan worden. Gelijkwaardigheid. Geen excessen. Wil je wèl het verschil maken en die middelmaat uitbreken, door beter te presteren, meer te willen verdienen, meer kennis tot je te willen nemen of groter te willen wonen? Dan trekt de politiek je terug met bureaucratische beslommeringen.
Hollywood vertelt ons juist dat we afstevenen op een hokjescultuur. Vastgestelde diversiteit. Geen individuen. Wil je wèl afwijken van het hokje waar je in geplaatst bent, dan zet je je leven op het spel..
Ah, maar dat is dus de overeenkomst! Zowel de partijen die streven naar gelijkheid als Hollywood met z'n hokjes stellen ons één centraal beeld helder: het individu verdwijnt. Of je nou geplaatst wordt in een hokje als werker, helper of slimmerik, of je moet verplicht als middelmaat door het leven gaan: je bent als individu niet vrij! Oef...

Maar nee, ik eindig dit blog niet negatief. Ik roep je juist op, om te gaan stemmen! Wil jij geen toekomst creëren waarin het individu geen stem meer heeft? Kies overmorgen dan bewust.. en maak van de wereld een mooie, vrijwíllig diverse samenleving! Succes! :)