vrijdag 5 september 2014

Vriend en vijand

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten ben ik dol op schrijven. Gedachten op papier zetten. Frustraties van me afpennen. Emoties tot woorden brengen.
Wat ik erg waardeer is dat enkelen van jullie mij soms op de hoogte brengen van schrijfwedstrijden; want als er ook nog kans is om iets te wínnen met mijn schrijfsels, dan ben ik daar natuurlijk helemaal voor te porren!

Gisteren werd ik getipt op een schrijfwedstrijd van de METRO: schrijf een column met het thema 'vriend en vijand'. Leuk! Maar ook weer niet. Het thema is interessant en schrijven erover is leuk, maar ik ben niet (meer) zo van de METRO. Je weet wel, dat gratis krantje dat altijd verfromfraaid in de trein ligt.


Nou vraag je je af, wat heb jij dan tegen de METRO? Nou, van alles; er zitten ten eerste op de redactie van de METRO geen schrijvers. Er is dus eigenlijk al niet te spreken van een redactie. Alle artikelen zijn gekopieerd, hetzij vertaald of iets bewerkt, vanuit andere nieuwsbronnen. De nieuwsberichten zijn ten tweede geschreven voor een doelgroep waar ik mezelf niet onder reken: studenten, jonge starters die bij dure grote bedrijven willen werken om veel geld te verdienen, of jonge 'hippe' mensen die na hun studie, die papa en mama betaald hebben, er even lekker minstens vier jaar op uit gaan om te niksen. Ten derde, en hier heb ik me waarschijnlijk het meest om gefrustreerd: er stond een jaartje terug een artikel over de Disney Cruise Line in de METRO. De 'schrijfster' van dat artikel moest laten lijken dat ze op de boot geweest was; dat ze tussen Mickey Mouse en zijn vriendjes dagenlang over zee had gevaren. Maar dat had ze helemaal niet! Het stukje was gewoon een reclameboodschap, geplukt van de website van Disney Cruise Line, waar zinnen als "Je kunt er films kijken in de bioscoop aan boord van het schip" waren veranderd in "Ik heb toen films gekeken in de bioscoop aan boord van het schip". De horror! Dit is echt een doodsteek voor de journalistiek! En nota bene een artikel over Disney.. Dan heb je het dus echt dubbelop fout gedaan bij mij! Nee, de METRO is eerder mijn vijand dan vriend..


Maar toch vind ik het idee van een stukje schrijven over 'vriend en vijand' leuk, dus doe ik het gewoon buiten METRO om. Toevallig is dat wij thuis op onze koelkast een fortune-cookie-briefje (vinden jullie die koekjes stiekem ook zo vies? En dan toch opeten, omdat je zo graag dat briefje wilt lezen?) hebben hangen met daarop de tekst 'Wees een goede vriend en een eerlijke vijand'. Een beetje een onbekende, positievere variant op de 'Beter een goede buur dan een verre vriend'-uitspraak. De uitspraak op onze koelkast vind ik dan toch wat diepgaander, want wie kun je inderdaad beter hebben; een eerlijke vijand, van wie je wéét wat je van hem/haar kan verwachten of die goede vriend, die je misschien maar af en toe ziet, en die jou daardoor altijd kan verrassen, zowel positief als negatief?
Daarnaast.. Het thema van de METRO-columnwedstrijd is 'vriend en vijand' en wordt daar niet mee geïmpliceerd dat iedereen zowel vriend èn vijand is? Vrienden, wat zijn dat? Ze zijn er voor je, zijn geïnteresseerd in je, en accepteren je zoals je bent? En wat zijn vijanden dan? Zijn zij er niet voor je, zijn zij niet geïnteresseerd in je en accepteren zij je niet zoals je bent?
Ik bedenk me nu dat het woord 'vijand' sowieso nogal heftig klinkt, ouderwets ook. 'De vijand trok te velde en overmeesterde het gehele kasteel en haar inwoners', zoiets. En hoeveel echte 'vijanden' heeft een gemiddeld mens nou eigenlijk? Ik geen hoor. volgens mij. denk ik.. Ik ken wel mensen met wie het minder of absoluut niet klikt, maar die noem ik geen vijand van mij. Het woord vriend is daarentegen veel vrijer en minder beladen. 'Mijn hamstertje is als een echte vriend voor me', dat werk. En hoeveel vrienden heeft een gemiddeld mens dan, inclusief je hamstertje? En hoe meet je dat; volgens de verjaardagen die je bezoekt, volgens de lijst mensen waar je een Kerstkaart naar stuurt, volgens Facebook?

En dat brengt mij bij reden nummer 4 waarom ik niet graag schrijf voor de METRO. De schrijfwedstrijden van de METRO werken namelijk als volgt: je schrijft een stukje, plaatst dat op Facebook en via Facebook moet je dan zoveel mogelijk stemmen verzamelen. Dus veel Facebook-'vriendjes' betekent meer kans om te winnen. Schrijftalent? Maakt niet uit. Een goed stuk geschreven? Irrelevant. Mensen aan het denken gezet? Onnodig. Veel Facebook-vriendjes; je hebt gewonnen.
Dus nee, geen schrijfwedstrijden voor de METRO meer voor mij. Maar nu we het er toch over hebben wil ik deze blog gebruiken een nieuw spreekwoord in het discours te gooien: 'Wees liever een vijand van METRO, dan één van vele Facebook-vriendjes'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten