donderdag 24 april 2014

Een avondje uit

Er is iets aan dat ontluikende zonnetje waardoor ik zin heb in uit eten gaan.
Loungen. Terrassen. Borrelen. Barbecueën.
Lekker spontaan het liefst. Gewoon, dat iemand lukraak een appje stuurt met een lekker plan en hup, dat doen we even!
Maar is dat echt zo makkelijk..?
 
In Amerikaanse films en series altijd wel.
Ik sta dan met open mond te kijken hoe snel en detailloos zij avondjes uit plannen.
 
"Shall we go out for diner?"
"I would love to!"
"Great, I'll see you tonight"
 
En poef, in de volgende scène zitten ze in een super-de-luxe restaurant aan een overheerlijk diner.
 
In Nederland, of nee, in de 'werkelijke wereld', kan ik me dat dus echt niet voorstellen.
Het zou eerder gaan als volgt:
 
"Zullen we vanavond uit eten?"
"Hm, leuk idee, maar ik zit nog wel met een hoop werk.."
"Nja, dan gaan we toch gewoon om 20.00 uur?"
"Nee, doe dan maar 19.30. Ik wil het niet te laat maken.."
"Prima, 19.30 it is"
"Hm, ok.. Maar dan moet ik wel even een oppas regelen hoor"
"Ok.. probeer dat eerst maar even dan..."
 
...
 
"Ok, de oppas in geregeld!"
"Mooi. Naar welk restaurant gaan we dan?"
"Ik houd wel van.. euh.. vis"
"Nee, ik vind vis niet lekker. Tapas?"
"Ja, dat is misschien wel handig.. Zit er in de buurt een leuk tapas restaurant?"
"Nja, iets buiten de stad.."
"Ok.. Maar ik wil wel een wijntje drinken hoor.. Wil rij dan rijden?"
"We kunnen ook het openbaar vervoer pakken"
"Ik zoek wel even op hoe laat we dan de bus moeten pakken"
"En vergeet niet te kijken tot hoe laat de bussen terug rijden!"
"Ok, ik zoek dat even op en dan bel ik weer terug"
 
...
 
"Ok, met de bus is op zich wel te doen"
"Waar en hoe laat tref ik jou dan?"
"Doe maar iets over 19.00. Ik sta dan wel op die hoek, bij dat bankje. Dan hoef je de wijk niet helemaal in"
"Dat rode bankje?"
"Ja"
"Prima"
"Fijn. Is er eigenlijk wel plek in dat restaurant vanavond?"
"Hm, misschien is reserveren wel slim ja"
"Ik bel ze wel even" 
 
...
 
"Helaas, vanavond zit alles al vol"
"Op zich niet zo gek nee.."
"Verdomme.. Waar gaan we dan heen?"
"Weet je wat: laat dat uit eten maar zitten. Ik kom wel gewoon bij je langs en haal eerst wat af bij de Chinees"
"Heerlijk! Tot vanavond dan!"
 
Zo kan het dus ook.
Iets minder glamoureus, snel en hip, maar het is vast een übergezellige avond! :)
 
 

vrijdag 11 april 2014

Kaartjes

Kaartjes maken blij. Want het krijgen van een kaartje staat, naast dat iemand in ieder geval op het moment van schrijven aan je gedacht heeft, ook voor dat iemand móeite voor je gedaan heeft! Ik stel me voor dat iemand thuis in een tas of doos met daarin honderden kaarten, die éne speciale kaart voor jou uitkiest. Of dat iemand naar de Bruna of Primera (of de supermarkt, voor de gemakkelijken onder ons) gaat, om daar uit de jungle van kaartenrekken en -torens dat ene bijzondere kartonnen velletje, inclusief envelop, te trekken.

Zelf ben ik dol op kaarten. Op hoe ze eruit zien, op wat je er allemaal (wel of niet..) op kan schrijven; eigenlijk op het hele principe van kaartjes! Dit geldt overigens wel alleen voor handgeschreven kaartjes.. Neppe 'handgeschreven' kaartjes, die je via internet (naar iemands adres) kan versturen, laten op mij toch een minder mooie indruk achter dan de écht handgeschreven (hoewel soms bijna niet te lezen..) kaartjes.. Mooi en lief uiteraard hoor! Maar toch minder..
 

Nu dacht ik altijd dat er voor alle mogelijke gelegenheden kaartjes te krijgen zijn. Verjaardagskaartjes (met eventueel de betreffende leeftijd erop), Huwelijkskaartjes, Jubileumkaartjes (met eventueel het betreffende jubileum erop), 'Met-oprechte-deelneming'-kaartjes (wat trouwens wel een heel ouderwetse uitdrukking is..), Geslaagdkaartjes, 'Gefeliciteerd-met-je-baby'-kaartjes, VUT-/Gepensioneerdkaartjes en misschien wel de allermooiste; blanco-kaartjes.
 
Maar zo simpel is het niet. Voor sommige gevallen blijkt een geschikt kaartje vinden echt een hele opgave.. Dan denk je dus: blanco-kaartjes! Maar nee. Blanco-kaartjes willen vaak nét niet zeggen wat je wilt, neigen soms té veel naar rouwkaartjes (met zo'n half dood bloempje erop), of zijn gewoon ronduit lelijk.

Humor
 Dubbele Kaarten
 Wenskaarten
 Ronald Hammega
 Fotografie
 Kunst
 Zomer

Waar ik hiermee naar toe wil: vroeger kon je vaak wel uit de voeten met bovenstaande kaartjes, maar tegenwoordig lijken zij niet meer te voldoen. En dat komt omdat de wereld stukje bij beetje verandert, maar de kaartjes vreemd genoeg niet!

Vroeger stuurde je een 'Gefeliciteerd-met-jullie-huwelijk'-kaart en dan was de kous af.
Nu moet je haast voor de zekerheid al een 'Geniet-maar-weer-van-je-leven-zonder-moeilijke-partner'-kaart in huis hebben, gezien de kans steeds groter wordt dat een huwelijk het niet redt (1 op de 3)!
Maar die kaart bestaat nog niet..

Generaties geleden stuurde je iemand die een nieuwe baan had gevonden een kaartje vol positieve woorden en dat was het.
Tegenwoordig kun je maar beter een 'Sterkte-met-je-burn-out'-kaart achter de hand houden, want zware, langdurige stress door toedoen van werk is geen zeldzaam verschijnsel meer (1 op de 10)!
Maar die kaart bestaat nog niet..

Of wat ook zo leuk was: een blij kaartje waarop je een bevriend stel feliciteert met hun prachtige wolk van een zoon of dochter. Vreugde alom!
Maar nee, nu zou je, als dat kind een paar jaar ouder is, toch bijna een beladen kaartje willen sturen met daarop 'Succes met je autistische/ADHD (doorhalen wat niet van toepassing is)-kind' (1 op de 20)!
Maar die kaart bestaat nog niet..

Maar rustig maar, dit blog eindigt echt wel positief. Het gaat namelijk helemaal niet om wát er op de kaart staat.
Zoals ik tijdens mijn studie Communicatie al (tot in den treuren) geleerd heb: 'The Medium is the Message'. Het gaat niet om welke woorden je op de kaart schrijft; het gaat om het feit dát je een kaart stuurt. Dat zegt meer dan duizend woorden.
Mooie theorie toch? :)

dinsdag 1 april 2014

Grappig?

Nou wil ik me eigenlijk niet mengen in die 'Marokkanen'-discussie. Maar het is wel een feit dat ik naarstig aan het zoeken ben naar inspiratie voor een nieuw blog en met lege handen sta! Ik kan het wel hebben over mijn afgelopen weekendjes die vol met leuke activiteiten zaten zoals een vrijgezellenfeestje (nee, niet van mezelf), een verjaardagsfeestje (ook niet van mezelf, maar ik was wel gastvrouw (vriendjelief was jarig)) of spannende uitjes zoals de Escape-Room.. Maar ondanks dat al die bezigheden heel erg leuk waren, ga ik er geen blog aan wijden. Nog niet in elk geval.
Dus dan toch maar kiezen voor hét onderwerp dat bij mij angstgevoelens en nare connotaties oproept...





 
De dag 1 april


Ha, je dacht aan wat anders hè! Zegt dat dan meer over hoe wij denken of over dat onderwerp?
Na goed, omdat ik geen moeilijke discussies wil oproepen, ga ik niet verder in op wat een woord alleen al met zich mee kan brengen aan emoties, gevoelens, (voor)oordelen, et cetera, maar ga ik het echt hebben over vandaag: 1 april.


Voor zover ik weet ben ik vandaag nog niet 'beetgenomen', maar die angst zit er wel voortdurend in. Vroeger was dat veel erger natuurlijk, als je naar de basisschool ging en dan steeds om je heen moest kijken of niemand iets flauws met je wilde uithalen.. Steeds alles wat tegen je gezegd werd drievoudig moest analyseren, want er kon zo maar eens een 1 aprilgrap in verstopt zitten.. Steeds controleren of je echt niet je klittenbandschoentjes aan had getrokken en daarom ab-so-luut niet naar beneden moest kijken als iemand zei dat je veter los zat.. Dat zou immers dubbel zo dom zijn..

Nee, nu sta ik er rustiger in, want ach, ik ben ouder en wijzer, en de mensen in mijn omgeving zijn ook geen kinderen meer. Die halen geen grapjes meer uit met elkaar..

Haha, nou nee, dat is waarschijnlijk al de grootste grap ooit: 'mensen worden volwassen'. Daar klopt dus helemaal niks van! Maar dat is stiekem ook helemaal niet erg. Ik ben erg blij nog een kinderhart te mogen dragen :) En dat klinkt weer alsof ik zwanger ben, maar nee hoor, dat is wederom niet het geval.. En dat is geen aprilgrap. Of nee, nu maak ik weer een dubbele ontkenning, dus zou het wél zo zijn, maar nee, het is echt een grap! Aaaargh!


Oef, wat een moeilijke dag is dit eigenlijk!