Kijken hoe andere mensen zich in het zweet werken tijdens het klussen, terwijl ik lekker in m'n huispak op de bank geniet van m'n cappuccino'tje en croissantje met jam.
Maar naast het heerlijke besef van dat contrast in activiteit, doe ik ook graag ideetjes op tijdens zo'n programma. Nu gaat dat op zondagochtend niet altijd helemaal zoals gewenst.
"Schat, wat was dat hippe ideetje ook alweer, van net voor de reclames?"
"Euh... geen idee, ik weet alleen nog dat ik het sap wilde pakken..."
Tja, zondagochtend blijkt helaas niet het beste moment om heel mentaal actief te zijn..
Gelukkig zijn er dan altijd nog de woonbladen. Ook vol met ideetjes en te allen tijden beschikbaar!
Nu zijn die woonbladen soms bar jaloersmakend. Ze staan vol met de mooiste interieurs die nota bene geen fluit hebben gekost.
"Sloophoutenkast, gewoon bij het grofvuil zien staan!"
"Vintage poef van mijn overgrootmoeder gekregen!"
"Originele Frans-Afrikaanse tafel voor acht personen; voor € 50,- op de rommelmarkt gevonden!"
Ik vind zoiets dus nooit. Niet dat ik nou ook heel actief op zoek ben, maar áls ik me een keer op een rommelmarkt of zulk soort snuisterijfeestjes bevind, dan vind ik geen mooie tafels, vraagt men er alsnog een bedrag voor dat ik denk 'dan toch liever een nieuwe', bedenk ik me 'mooie tafel, maar hoe krijg ik die thuis?' of realiseer ik me te erg dat er heel veel andere, onbekende, waarschijnlijk hele vieze mensen aan die tafel hebben gezeten.
Hè bah, nee toch!
En hup, ik zit vervolgens toch weer thuis aan mijn niet-originele maar wel heel handige en stevige IKEA-tafel..
Originele dingen vinden voor in huis vind ik dus nog bar lastig. Maar nu is dat volgens die woonbladen eigenlijk heel makkelijk. Zij stouwen die bladen elke week vol met originele ideetjes. Alhoewel.. origineel?
Ik heb in de afgelopen maand misschien al vier woonbladen doorgelezen en ik elk van die bladen is het echt té hip en cool en vintage en origineel doch übertrendy om de volgende dingen in huis te hebben:
- een Eames stoel
- een 'flesvaas' met daarin één zo'n gestileerde tak
- iets van sloophout
- een open woonkeuken
Verder behoef je eigenlijk ook maar heel weinig, want 'less is more': ook in interieurs tegenwoordig.
Nou heb ik geen probleem met een Eames stoel, een flesvaasje (woord van 2014?) en een sloophouten kast, tijdschriftenrek, salontafel of kattenbak, maar die open leefkeuken..
Ik denk dat dat in de praktijk tóch niet zo praktisch blijkt..
Ik zie het al voor me.
Ik nodig vrienden of familie uit om te komen eten. Nou ben ik van het kaliber kok dat zich niet heel strikt aan recepten houdt, maar creatief wil zijn. Soms levert dat hele leuke dingen op, maar soms ook niet..
En het koken zelf ziet er ook alles behalve charmant uit. Ik zet alle ingrediënten enerzijds ietwat autistisch op volgorde van wanneer-het-in-de-pan-moet, maar anderzijds; zodra ik aan het koken ben, creëer ik chaos. Ik kijk wat moeilijk, lichtelijk gestresst rond, wil álles tegelijk doen en bedenk pas op het moment dat ik alles in de pan voldoende opgewarmd heb, dat ik de oven nog aan moest zetten..
En dat dan met alle gasten 'gezellig om me heen in de woonkeuken'.
Niet dus!
De keuken is voor mij dus geen openbare plek, maar toch meer een privéplek. Niemand hoeft te weten hoe ik kook, welk merk pannen en messen ik gebruik en wat ik in de koelkast heb staan. En stiekem denk ik dat meer mensen dat realiseren als ze een open woonkeuken hebben aangeschaft..
Nee, ik moet er niet aan denken dat iemand mij op mijn vingers zit te kijken terwijl ik mijn croissantje met jam smeer en een pak sap uit de koelkast trek... Ik blog het wel gewoon; is men ook op de hoogte!
Goedemorgen! :)
Ok, ok, eerlijk is eerlijk:
SST-ideetje, overgenomen uit de 101woonideeën!
SST-ideetje, overgenomen uit de 101woonideeën!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten