Afwezige apotheek

Zoals beloofd hierbij mijn tweede frustratieblog over de zorg in Nederland.
Maar wees gerust; ik ben geen haatdragend of zeurderig type, dus in de rest van 2014 zullen veel vrolijke, blije en positieve blogs volgen!

Eindelijk een afspraak met een vervangend huisarts kunnen maken. Helaas wel helemaal aan de andere kant van Arnhem dan waar wij wonen, maar ach; ik word tenminste geholpen!
Vriendelijke dokter die mij, na een kort gesprek en onderzoekje, inderdaad een kuurtje voorschrijft waardoor ik, na verwachting, binnen enkele dagen van de ontsteking in m'n keel af ben.

"Mooi! Kan ik dit direct afhalen bij de apotheek hiernaast, gezien die open is?"
"Neeee, dat gaat natuurlijk niet. Dit receptje moet je afgeven bij je eigen apotheek."
...
"Heb ik een eigen apotheek?"
"Ja, die waar je altijd heen gaat."

Nu ga ik gemiddeld één keer per anderhalf jaar naar de apotheek, dus had niet echt het idee dat dat nu ook direct 'mijn apotheek' is..
En wat te doen als je op een weekendje weg in Nederland of tijdens vakantie in het buitenland plots medicatie nodig hebt? Moet je dan op en neer naar je 'eigen apotheek'?

Maar goed, wij dus weer de auto in en helemaal naar de andere kant van Arnhem, voorbij ons huisje, naar de apotheek.
Nu zijn wij lerende mensen en hadden vantevoren op internet nog even gekeken of de betreffende apotheek wel open zou zijn op oudjaarsdag. Op de website stond niets vermeld over enige sluiting of waar we ons zouden moeten melden tijdens de feestdagen. Zou het dan toch echt...?

Maar nee hoor; een dichte deur! Ook op de deur hing geen blaadje waarop netjes vermeld stond dat ze dicht waren. Op een standaard openingstijdenplaatje stond wel dat je - indien deze apotheek gesloten is, je terecht kunt bij de dienstapotheek in Velp.
Wij door naar Velp dus..

Het was inmiddels 16.00 uur.
'Druk op dit belletje om een apotheekmedewerker op te roepen', lees ik.
Nog voordat ik bel, roept iemand mij:
"Oh, bellen heeft geen zin hoor! De dienstapotheek opent pas om 18.00 uur."

Noooooo!

Er knapte iets in mij. Uit frustratie druk ik tóch op de bel. Gnigni.
Zowaar komt er iemand aanlopen! Mijn hart maakt een sprongetje.
Ik lever het receptje in en neem plaats in de wachtkamer.

Na een tijdje komt er iemand langs.
"Mevrouw Hubbers? U bestaat niet in onze database.. Mag ik u zorgpas even zien?"
Gelukkig heb ik die altijd bij, dus ik kon makkelijk ingevoerd worden.

Na nog een kwartiertje wachten kon ik gelukkig op huis aan; mét kuurtje!
Uiteraard was ik wel helemaal op. Hoe durven ze; zieke mensen zo uitputten..
Maar al met al ben ik goed geholpen en kon zonder zorgen het nieuwe jaar in.
Laten we hopen dat 2014 een jaar van gezondheid en rust wordt!

Gelukkig nieuwjaar!