Mooie woorden

Mijn vorige blog ging over de onbevangen wereld van kinderen.
Na wat opvallende reacties als "Ben je zwanger?!" heb ik besloten het nóg een keer over kinderen te gaan hebben!
(En nee, ik ben niet zwanger).

De reden waarom ik wederom op kinderen uitkom (nee, ik heb ook geen rammelende eierstokken), is omdat mij de laatste tijd wat woorden opvielen die ik als kind heel anders interpreteerde dan wat ze eigenlijk betekenen..

Neem nou het werkwoord chinezen. Als kind heb ik dat ook wel eens gehoord, maar toen dacht ik dat dat 'Chineesje spelen' betekende, inclusief het 'laal platen' en met je wijsvingers van je ogen kleine streepjes trekken. Nu bleek dat later dus om een heel andere vorm van streepjes trekken te gaan..
Maar goed dat niemand mij vroeger heeft gevraagd te 'chinezen'..!

Nog zo'n mooie is het woord bakvis. Nu ligt de origine van dat 'scherts'woord ook wel in de echte viswereld, maar dat snap je als kind nog niet. Als iemand dan wordt uitgemaakt voor bakvis ga je zoeken: heeft diegene soms vinnen, of een puilende vissenmond, of stinkt diegene soms?
Maar goed dat ik de origine van het woord kende toen ik zélf ging puberen..

Een woord als 'bestekschrijver' zullen veel volwassenen op zich ook niet uit kunnen leggen, maar ze snappen nu wel dat het in elk geval niet iemand is die pakkende verkoopverhaaltjes schrijft over een mooi zilveren bestek.. Al zou dat wel een mooie baan zijn, denk ik zo..
Maar goed dat ik nooit gereageerd heb op een vacature van bestekschrijver..

Een ander woord waarvan ik hoop dat de betekenis stiekem toch ooit wordt wat ik er vroeger uit interpreteerde is 'kantoortuin'. Geen kaal kantoor om je heen, maar tussen de struiken en bomen en watervalletjes en beekjes en vogels en misschien zelfs een rendiertje hier en daar zakelijke documenten opstellen.. Hoe heerlijk is dat...

Heisessie, die sluit daar mooi op aan. Wederom wordt hier geen leuke outdoorvergadering 'op de hei' bedoeld; nee, er zit eigenlijk altijd weer zo'n kil kantorencomplex omheen.. Zonde..

Wat ook leuk is, is om sommige samengestelde woorden los te koppelen. Dat levert grappige wijzigende emoties op.

Koeien, leuk... Vlaai, mmmm... Koeienvlaai, ieuw!

Zo ook het woord moederkoek. 'Moeder' is een fijn woord, 'koek' is een fijn woord, maar van het woord 'moederkoek' word ik nou niet bepaald warm van binnen. Misschien een beetje misselijk zelfs..
Dus nee, mocht je je na dit stuk wederom afvragen hoe dat zit met mij en 'de jongere mens':
Ik heb nog ab-so-luut geen kinderwens!